Dag 13 en 14: Bestemming onbekend

Okeoke, misschien niet helemaal bestemming onbekend, maar het lijkt er toch wel een beetje op. Bij het programma bestemming onbekend weet je helemaal niet waar je naar toe gaat maar weet je alleen maar dat je ergens vrijwillergerswerk gaat doen. Wij wisten dan dat we ergens naar een weeshuis gingen beneden aan de berg, maar waar precies? Totaal geen idee. Het enige wat we wisten was dat we daar zouden slapen en klusjes moesten doen, op zich best spannend dus.
Gister gingen we naar het Bethania weeshuis in een plaatsje ergens beneden aan de berg. En jawel, natuurlijk moesten we weer die lange rit beneden naar de berg maken van meer dan 3 uur. Het was de bedoeling om ’s morgen om 8 uur al te vertrekken. Dus daar zaten wij netjes stipt op tijd met onze tassen op Flag Green. Uiteindelijk bleek er niet eens een leraar geregeld te zijn die met ons mee kon. Hierdoor hadden we vertraging van 3 uur en vertokken we dus pas om 11 uur. Gelukkig bleek dit geen probleem te zijn, omdat we nog niet wisten of Kim met ons mee kon. De dokter moest namelijk nog langs komen en zij moest zeggen of Kim weg mocht uit de Dish. Gelukkig bleek dit zo te zijn en konden we met z’n 8ten naar het weeshuis waar we een nachtje zouden gaan slapen. Nadat we een tijdje hebben gezond in het gras en een dikke laag zonnebrand en deet hadden opgesmeerd was het gelukkig eindelijk tijd om te gaan. Er ging een vrouw met ons mee waarvan ik de naam vergeten ben..
Na de lange maar nog steeds leuke rit kwamen we uit in zanderig zijweggetje waar we ingingen. We reden maar door en door en waren inmiddels echt in de middle of nowhere. Om ons heen zagen we palmbomen, struiken en andere bomen, veder niks. We moesten onze ramen dicht houden, anders zouden er allerlei takken met prikdingen binnen komen. Na een tijdje kwamen we dan eindelijk aan bij het weeshuis. Omdat het zo afgelegen lag had ik de raarste verwachtingen van het weeshuis, maar dit viel reuze mee. Het waren verschillende gebouwtjes met een speelplaats binnen in. We werden ontvangen door Priscilla, de ‘baas’ van het weeshuis en de jongens, zij hoefden die dag namelijk niet naar school. In eerste instantie dacht ik dat we op de grond zouden moeten slapen, maar gelukkig bleken er een soort van dunne matrassen op de grond te liggen inclusief kussen en dekken. Ook waren er zelfs ventilators in de kamer. Je kon al gelijk merken dat dit weeshuis het zo slecht nog niet hadden als het tribal weeshuis op de berg. We kregen heerlijke lime juice en we maakten een beetje kennis met de jongens. De leeftijd verschilde van 4 tot 18 jaar. Hierna kregen we een demonstratie palmboomkimmen en kokosnoten plukken. Toen de kokosnoten geplukt waren werden ze open gebroken en hebben we op zich nog best lekkere kokoswater gedronken. Na deze demonstratie was het tijd om te beginnen met het eerste klusje, want daar waren we tenslotte voor gekomen. We moesten van palmboombladeren een roe maken. Deze gebruiken ze heel veel in India. In elk blad zit een hard lang stukje die we nodig hadden voor de bezem. We moesten daarom dus de rest van het blad wegsnijden. Ondertussen stonden de jongens toe te kijken of wij het allemaal wel goed deden en maakten ze foto’s wat later allemaal korte filmpjes bleken te zijn…
Nadat we dit een tijdje hebben volgehouden kwamen de meisjes van school en hebben we kabadie en andere spelletjes gespeeld. De spelletjes werden onderbroken doordat om 18:00 de bel ging. Dit betekende dat je naar de gezamenlijke ruimte moest gaan. Wij dachten allemaal dat het al tijd was om aan het avondeten te beginnen, maar nee, het was theetijd.. hierdoor aten we pas om 20:00, wat heel normaal is in de weeshuis. Wat we aten is natuurlijk heel erg verassend, rijst!
Na het avondeten werden er nog wat liedjes gezongen en daarna was het tijd voor de kinderen om naar bed te gaan. Voor ons was het ook wel verstandig om terug te gaan naar onze kamer, omdat elke dag om 9 uur de stroom uitvalt tot 10 uur. In dat uur zou je dus helemaal niets zien en deden de ventilators het natuurlijk ook niet. Voor 21:00 hebben we ons allemaal snel omgekleed, zijn we naar de wc gegaan en hebben we deet opgesmeerd zodat we helemaal klaar waren. Nadat we een uur gewacht hadden ging om 22:00 de stroom weer aan en begonnen de ventilators weer te bewegen. Wat op zich best irritant was, was dat de hele nacht de stroom uit en aan gaat en dat daardoor de ventilators stoppen en daarna weer beginnen te bewegen. Hierdoor werd ik de hele tijd wakker en heb ik niet heel goed kunnen slapen.
Om 06:15 de volgende morgen ging de wekker omdat we om 07:00 weer paraat moesten zijn om koffie te drinken met de kinderen (ofja koffie, eerder melk, suiker met een minibeetje koffie). Hierna was het tijd om gebruik te maken van onze zelfgemaakte bezems. We mochten namelijk het hele terrein schoonvegen onder streng toeziend oog van alle kinderen. En dit is niet gelogen, ze stonden er met hun armen in de zij naar te kijken en zeiden het gelijk als we een plekje hadden overgeslagen. Achja, ik trok me er maar niet al te veel van aan en ging rustig veder in de brandende zon. Nadat alles was schoongeveegd was het gelukkig tijd om te ontbijten. En suprise suprise suprise, dit was met rijst! Gelukkig hadden ze er rekening meegehouden dat wij het misschien niet zo lekker vonden om met rijst te ontbijten, dus waren er ook een soort van melkbroodjes.
Nadat we klaar waren met het ontbijt gingen de kinderen naar school en na het afscheid konden wij veder met de klusjes. We mochten de bomen gaan mesten. Een man gooide onze fruitschalen vol met koeienschijt, waarmee we vervolgens naar allerlei palmbomen wandelden om de schaal daaromheen leeg te gooien. Ik vond het niet heel erg leuk werk, maar maakte me in ieder geval wel nuttig. Nadat we de meeste bomen hadden gehad hadden we eventjes pauze en kregen we weer die heerlijke lime juice. Hierna gingen we mango’s plukken! Gelukkig waren deze bomen niet heel hoog en hoefden we er niet in te klimmen. Met een stok schudde iemand de mango’s uit de boom die wij vervolgens opraapte en in de fruitmand stopte.
Om ongeveer 11 uur was het tijd om terug te gaan naar KIS. Ik had nog best langer willen blijven, maar andere kant had ik ook wel heel erg zin in een douche omdat ik heel erg vies was geworden van het mesten. Helaas waren we niet op tijd terug voor de lunch, er was vandaag namelijk een Hollandse lunch. Hier had ik op zich best wel zin in gehad maar helaaas. Eenmaal in onze dorm namen we een hele hete douche.
Om drie uur hadden we met z’n alle afgesproken op flag green omdat we nog naar het dorpje moesten om dekens te kopen voor het christelijke weeshuis. Sreedharan ging met ons mee omdat toch net eventjes wat veiliger is en omdat hij de beste plekken weet waar je zoiets kon kopen. We gingen naar een marktje waar je allemaal dekens, sjaal en dikke truien kon kopen. We gingen naar een kraampje van een vrouw die Sreedharan blijkbaar kende en hier vroegen we om 55 dekens. Dit vond de vrouw natuurlijk geen probleem maar ze moest wel al haar contacten bellen omdat ze geen 55 dekens op voorraad had. Nadat we een paar minuutjes moesten wachten kwam er een scootertje aan helemaal volgebouwd met dekens, die heen en weer moest rijden om er 55 te krijgen. Toen we er 55 hadden zorgde Sreedharan nog eventjes voor wat korting en hebben we de dekens uiteindelijk voor een spotprijsje gekocht. Ze brachten de meeste dekens met de scooter ook nog eens naar de ingang van de poort! Toen we eenmaal op school liepen met al die dekens, werden we toch wel wat raar aangekeken door iedereen. Inmiddels staat onze kamer al helemaal volgebouwd met spullen die we hebben gekocht voor het weeshuis. Aankomende zondag gaan we deze spullen geven aan het christelijke weeshuis en morgen gaan we nog meer dekens en speelgoed kopen voor het tribal weeshuis. Weer een leuke dag dus!


Liefs,
Marjolein