Dag 19: Verfpotten, lieve kindjes en Zoop in India
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
09 Augustus 2012 | India, Kodaikānāl
Poeh, wat een leuk dagje was dit weer! Vanochtend zijn we al vroeg aan de gang gegaan om de fotolijstjes af te maken. Ze moesten namelijk nog versierd worden met glitters, de foto’s moesten er nog in geplakt worden én we moesten op een hele creatieve manier haakjes in de lijstjes maken, zodat we het op konden hangen. We gingen als een speer en al snel waren alle lijstjes versierd. Helaas konden we nog niet veder met de haakjes, omdat we het 2e uur van de dag ‘Assembly’ hadden waar we perse heen moesten...
We hadden namelijk de opdracht gekregen van de Vice Principal dat we een presentatie moesten doen van 10 minuten lang. Voor de hele school… Dit vond ik niet heeel erg leuk, maarja wat moet dat moet. Gister zijn we dus met z’n alle achter de computer gekropen en hebben een presentatie over onze ervaringen in India op papier geschreven. Iedereen kreeg een stukje en zo mocht ik de presentatie openen.
Fransje en ik hebben diezelfde avond nog een filmpje gemaakt met foto’s over onze reis, om te laten zien. Toen we dachten dat we eindelijk klaar waren, lukte het uploaden zoals gewoonlijk niet en vulde het filmpje onze hele avond (het filmpje kan je op Facebook zien).
Toen het filmpje de volgende ochtend toch upgeload bleek te zijn, waren we dus klaar om onze presentatie te geven. Helaas bleek het liedje (Zoop in India!) die bij het filmpje hoorde uiteindelijk niet goed te werken en was het effect een beetje weg. Gelukkig kregen we na de presentatie toch een luid applaus en veel complimentjes!
Nadat we (gelukkig) klaar waren met de presentatie gingen we weer snel aan de slag met de fotolijstjes, omdat ze om 12:30 klaar moesten zijn. Dan zouden we namelijk met alle gekochte spullen inclusief fotolijstjes voor de laatste keer naar het Tribal Weeshuis gaan om alles te geven. Nadat we heel hard gewerkt hadden vonden we allemaal dat we een lekkere maar snelle lunch hadden verdiend. Hierna gingen er een paar nog veder met de lijstjes en Kim, Fransje en ik gingen opzoek naar de Soex meneer om alle Dekens, speelgoed, tandenborstels en tandpasta in te laden.
Vervolgens zaten we met z’n alle opgepropt in de jeep, omdat de achterbak bezet was door alle spullen. Gelukkig is het niet langer als vijf minuten rijden en waren we er dus snel. We waren er rond 14:00 en moesten dus snel aan de slag, omdat de kinderen rond 16:30 terug zouden komen van school. We moesten best opschieten omdat we alle lijstjes op moesten hangen en allerlei leuke muur tekeningen moesten schilderen. Kim, Renee en ik waren druk bezig met het hammeren van spijkers voor de fotolijstjes en de rest was druk met het schilderen. Het was nog een hele klus om alle fotolijstjes op 1 muur te krijgen omdat ze niet te laag mochten hangen en het er best veel waren. Toen de fotolijstjes eenmaal hingen gingen ook wij over op het schilderen. Omdat ik niet echt een ster ben in tekenen hebben Renee en ik maar een mooie grote bloem, zon en hartjes op de muur geverfd om het toch wat op te vrolijken. Voor de rest zijn er nog dieren getekend in een trein en hele mooie panda en honden! Toen we heel druk bezig waren met verven hoorden we opeens Nederlands pratende mensen in het Weeshuis. Eerst geloofde er een paar dit niet, maar toen John, zijn dochter en vriendin de hoek opeens omkwamen moest het wel waar zijn. We schrokken allemaal best erg, maar het was toch een leuke verassing!
Toen we gelukkig net op tijd klaar waren, kwamen de kinderen thuis van school en reageerde zoals gewoonlijk weer dol enthousiast toen ze ons zagen. We namen allemaal een stel kinderen aan de hand en brachten ze naar binnen om hun reactie te zien. We hadden de fotolijstjes in de gang opgehangen dus die zagen ze gelijk. Iedereen vond het super leuk en ze zochten gelijk hun eigen foto op. Nadat ze een tijdje naar de fotomuur hadden gekeken rende de meisjes naar hun slaapkamer waar de volgende verassing op hen wachtte. Toen ze de geschilderde muur zagen, lachten ze al helemaal van oor tot oor . Het was zooo leuk om te zien!
Toen iedereen alle foto’s en muurschilderingen had bewonderd konden we overgaan op de volgende verassing. Alle meisjes gingen hiervoor aan de linkerkant op de grond zitten en de jongens aan de rechterkant. Vervolgens droegen wij alle cadeautjes naar de gang en deelde we de dekens uit. Daarna lieten we het speelgoed zien en gaven we de tandenborstels, tandpasta en de grote beer, niet te vergeten. Iedereen was heel blij met alle spullen en hierdoor werd er voor ons gebeden.
Hierna hadden we nog eventjes om voor de laatste keer op de foto te gaan met de kindjes en om te spelen. Helaas moesten we rond 18:00 dan echt afscheid nemen. Dit vond ik best raar, omdat je ze nu echt voor de allerlaatste keer ziet. Gelukkig hebben we wel ons best gedaan om leuke dingen aan het weeshuis te geven en kon ik toch met een blij hoofd in te jeep stappen.
Toen we terug waren van het weeshuis moesten we erg opschieten omdat we diezelfde avond nog een etentje hadden bij Jessica thuis. Snel rende Fransje en ik naar onze dorm om eventjes onze verfkleding uit te trekken en iets aan te trekken wat waardig was voor de rijkste familie van het Kodaikanal. Ja inderdaad.. Poeh wat een huis. Vier auto’s voor de deur, tuinman, poortwachter, huisvrouwen en ga zo maar door. Het uitzicht vanuit het huis was ook zooo mooi. Je keek recht op het meer en dus ook op Kodai. Jessica’s moeder houdt erg van koken en dat was dan ook zeker te merken. Het was echt heerlijk en gelukkig helemaal niet Indisch! Ik vond het wel apart dat haar ouders helemaal niet me aten. Ze stonden er maar een beetje bij en toen wij klaar waren gingen zij met z’n 2en aan de tafel eten. Toen ik later vroeg aan iemand waarom dit was bleek dit juist uit gast vrijheid te zijn..
Voordat het dessert werd opgediend kregen we een rondleiding door het huis. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het. Fitnesszaal, biljarttafel, massagestoel en gebedsruimte… Ondertussen viel wel even de stroom uit, maar dat is overal in India, ook al ben jij bij de rijkste familie van Kodai..
Na de rondleiding kregen we het dessert ‘Mississippi chocolate mud’. Klinkt heel lekker, maar nee, dat was het alleen totaal niet. Gelukkig kregen we hierna nog een brownie en dit maakt alles weer goed.
Na deze leuke avond was het weer tijd om met het busje terug naar school te gaan omdat het ondertussen al best laat was...
Liefs,
Marjolein
We hadden namelijk de opdracht gekregen van de Vice Principal dat we een presentatie moesten doen van 10 minuten lang. Voor de hele school… Dit vond ik niet heeel erg leuk, maarja wat moet dat moet. Gister zijn we dus met z’n alle achter de computer gekropen en hebben een presentatie over onze ervaringen in India op papier geschreven. Iedereen kreeg een stukje en zo mocht ik de presentatie openen.
Fransje en ik hebben diezelfde avond nog een filmpje gemaakt met foto’s over onze reis, om te laten zien. Toen we dachten dat we eindelijk klaar waren, lukte het uploaden zoals gewoonlijk niet en vulde het filmpje onze hele avond (het filmpje kan je op Facebook zien).
Toen het filmpje de volgende ochtend toch upgeload bleek te zijn, waren we dus klaar om onze presentatie te geven. Helaas bleek het liedje (Zoop in India!) die bij het filmpje hoorde uiteindelijk niet goed te werken en was het effect een beetje weg. Gelukkig kregen we na de presentatie toch een luid applaus en veel complimentjes!
Nadat we (gelukkig) klaar waren met de presentatie gingen we weer snel aan de slag met de fotolijstjes, omdat ze om 12:30 klaar moesten zijn. Dan zouden we namelijk met alle gekochte spullen inclusief fotolijstjes voor de laatste keer naar het Tribal Weeshuis gaan om alles te geven. Nadat we heel hard gewerkt hadden vonden we allemaal dat we een lekkere maar snelle lunch hadden verdiend. Hierna gingen er een paar nog veder met de lijstjes en Kim, Fransje en ik gingen opzoek naar de Soex meneer om alle Dekens, speelgoed, tandenborstels en tandpasta in te laden.
Vervolgens zaten we met z’n alle opgepropt in de jeep, omdat de achterbak bezet was door alle spullen. Gelukkig is het niet langer als vijf minuten rijden en waren we er dus snel. We waren er rond 14:00 en moesten dus snel aan de slag, omdat de kinderen rond 16:30 terug zouden komen van school. We moesten best opschieten omdat we alle lijstjes op moesten hangen en allerlei leuke muur tekeningen moesten schilderen. Kim, Renee en ik waren druk bezig met het hammeren van spijkers voor de fotolijstjes en de rest was druk met het schilderen. Het was nog een hele klus om alle fotolijstjes op 1 muur te krijgen omdat ze niet te laag mochten hangen en het er best veel waren. Toen de fotolijstjes eenmaal hingen gingen ook wij over op het schilderen. Omdat ik niet echt een ster ben in tekenen hebben Renee en ik maar een mooie grote bloem, zon en hartjes op de muur geverfd om het toch wat op te vrolijken. Voor de rest zijn er nog dieren getekend in een trein en hele mooie panda en honden! Toen we heel druk bezig waren met verven hoorden we opeens Nederlands pratende mensen in het Weeshuis. Eerst geloofde er een paar dit niet, maar toen John, zijn dochter en vriendin de hoek opeens omkwamen moest het wel waar zijn. We schrokken allemaal best erg, maar het was toch een leuke verassing!
Toen we gelukkig net op tijd klaar waren, kwamen de kinderen thuis van school en reageerde zoals gewoonlijk weer dol enthousiast toen ze ons zagen. We namen allemaal een stel kinderen aan de hand en brachten ze naar binnen om hun reactie te zien. We hadden de fotolijstjes in de gang opgehangen dus die zagen ze gelijk. Iedereen vond het super leuk en ze zochten gelijk hun eigen foto op. Nadat ze een tijdje naar de fotomuur hadden gekeken rende de meisjes naar hun slaapkamer waar de volgende verassing op hen wachtte. Toen ze de geschilderde muur zagen, lachten ze al helemaal van oor tot oor . Het was zooo leuk om te zien!
Toen iedereen alle foto’s en muurschilderingen had bewonderd konden we overgaan op de volgende verassing. Alle meisjes gingen hiervoor aan de linkerkant op de grond zitten en de jongens aan de rechterkant. Vervolgens droegen wij alle cadeautjes naar de gang en deelde we de dekens uit. Daarna lieten we het speelgoed zien en gaven we de tandenborstels, tandpasta en de grote beer, niet te vergeten. Iedereen was heel blij met alle spullen en hierdoor werd er voor ons gebeden.
Hierna hadden we nog eventjes om voor de laatste keer op de foto te gaan met de kindjes en om te spelen. Helaas moesten we rond 18:00 dan echt afscheid nemen. Dit vond ik best raar, omdat je ze nu echt voor de allerlaatste keer ziet. Gelukkig hebben we wel ons best gedaan om leuke dingen aan het weeshuis te geven en kon ik toch met een blij hoofd in te jeep stappen.
Toen we terug waren van het weeshuis moesten we erg opschieten omdat we diezelfde avond nog een etentje hadden bij Jessica thuis. Snel rende Fransje en ik naar onze dorm om eventjes onze verfkleding uit te trekken en iets aan te trekken wat waardig was voor de rijkste familie van het Kodaikanal. Ja inderdaad.. Poeh wat een huis. Vier auto’s voor de deur, tuinman, poortwachter, huisvrouwen en ga zo maar door. Het uitzicht vanuit het huis was ook zooo mooi. Je keek recht op het meer en dus ook op Kodai. Jessica’s moeder houdt erg van koken en dat was dan ook zeker te merken. Het was echt heerlijk en gelukkig helemaal niet Indisch! Ik vond het wel apart dat haar ouders helemaal niet me aten. Ze stonden er maar een beetje bij en toen wij klaar waren gingen zij met z’n 2en aan de tafel eten. Toen ik later vroeg aan iemand waarom dit was bleek dit juist uit gast vrijheid te zijn..
Voordat het dessert werd opgediend kregen we een rondleiding door het huis. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het. Fitnesszaal, biljarttafel, massagestoel en gebedsruimte… Ondertussen viel wel even de stroom uit, maar dat is overal in India, ook al ben jij bij de rijkste familie van Kodai..
Na de rondleiding kregen we het dessert ‘Mississippi chocolate mud’. Klinkt heel lekker, maar nee, dat was het alleen totaal niet. Gelukkig kregen we hierna nog een brownie en dit maakt alles weer goed.
Na deze leuke avond was het weer tijd om met het busje terug naar school te gaan omdat het ondertussen al best laat was...
Liefs,
Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
