Dag 7, 8, 9: Modderschoenen, strandmatjes, hiking

Ik heb al een paar dagen geen blog geschreven, we gingen namelijk op kamp vanaf vrijdag tot vandaag. We hadden daar natuurlijk geen internet, maar eigenlijk ook helemaal geen elektriciteit. Je mocht dan ook absoluut geen elektronische gadgets meenemen, op je camera na (op eigen risico).
Vrijdag gingen we dan wel op kamp, maar helaas betekende dat niet dat we mochten uitslapen en niet naar school hoefden. Vrijdagochtend begon de dag zoals elke ochtend hier op de school begint. De wekker ging om 06:30 en rond 07:00 ontbijten met toast en cornflakes. We moesten ook alvast onze tas en slaapzak neerzetten bij de grote hal. Daarna hadden we allerlei lessen. Ik sloot de schooldag een uurtje eerder af met drama samen met Renee. Om 3 uur ’s middags moesten we namelijk allemaal verzamelen om in de bus te stappen om vervolgens op kamp te gaan. Tussen de lessen door moesten Fransje en ik nog even snel naar onze dorm om nog even de laatste dingetjes te pakken. Nog even snel naar de wc, en daar stonden we dan klaar om ergens heen te gaan. We wisten namelijk helemaal niet wat ons te wachten stond. We wisten alleen dat het zo ongeveer 2 uurtjes rijden was en dat we daarna nog een stuk(je?) moesten lopen naar de plek van bestemming. Helaas gingen niet al onze Indiers mee op kamp omdat het een kamp voor seniors was. Alleen Aastha, Sailja, Jessica en Sreedharan gingen mee. Voordat de busjes wegreden namen heel veel leerlingen reispilletjes in. Eerst dacht ik, ‘Oh dat zou vast wel niet nodig zijn’, maar toen we eenmaal op de kronkelende weggetjes aan het rijden waren snapte ik het toch wel. Er waren heel veel hobbels en bochten en dit bezorgde me wel wat hoofdpijn. Nadat we 2 uur lang op deze paadjes hebben gereden kwamen we bij een dorpje uit waar iedereen uit moest stappen. Yash had ons als tip meegegeven dat als je heel snel naar het kamp loopt, ook de beste tent hebt. Dus daar gingen we dan. We hadden geen idee hoelang we moesten lopen en hoe steil het zou zijn. Toen we eenmaal aan het lopen waren, kwamen we er al snel genoeg achter dat de wegen hier niet zo zijn als in Nederland. Er was een heleboel stof, er stoken allemaal stenen uit, het was behoorlijk stijl en je gleed te hele tijd uit. Gelukkig viel het uiteindelijk mee hoelang we moesten lopen en na 20 minuutjes kwamen we uit bij het kamp. Helaas waren wij de laatste bus die was aangekomen, dus ¾ was er al. Hierdoor waren er geen tenten meer leeg. Dit betekende dus dat we niet meer met z’n alle bij elkaar in een tent konden. Gelukkig na wat overleg met de andere meiden was er besloten dat er een paar meiden naar een andere tent zouden verhuizen en wij met z’n alle bij elkaar konden (ofja met z’n 7-en want Esmé wilde liever mengen met de Indiers). Er was ons verteld dat er matjes zouden zijn in de tenten, dus die hoefde je niet zelf mee te nemen, maar toen we eenmaal de tent binnen gingen zagen we een grondzijl met daarop van die matjes van riet die je ook meeneemt naar het strand. Helaas was dit dus niet zo comfortabel, maar gelukkig kregen we nog wat extra slaapzakken van miss Ellie, een Nederlandse lerares. Dit maakte de grond al een stukje zachter. Nadat we ons gesetteld hadden was het gelijk ‘supper time’. De tenten stonden op heuveltjes en daarboven had je een grote overkapping . hier werd gekookt door de koks die mee waren, je kon er eten en er waren ook 2 soort van vuurkorven. Beneden was er een groot grasveld met een kabbelbaan, volleybal veld, kampvuur en een groot meer. We zaten midden tussen de bergen en keken hier ook op uit. We aten die avond zoals gewoonlijk rijst, maar ook groente, broodje hamburger en hele zoete appeltaart als toetje. Omdat het hier al om 18:30 donker begon te worden werd rond die tijd het kampvuur al aangestoken. Lekker met onze trainingsbroeken en dikke truien aan zaten we dus al vroeg rondom het kampvuur. Het was heel gezellig met iedereen. Er werden spookverhalen verteld en daarna werd al snel de gitaar erbij gehaald en zongen we met elkaar liedjes. Omdat we de volgende dag zouden gaan hiken en eigenlijk ook al naar bed moesten, gingen we vroeg slapen.
De volgende ochtend werden we wakker van de wekker van Renee om 08:00 omdat je om 09:00 klaar moest staan als je wilde meedoen met de hike, en dit wilde wij natuurlijk. Ik had die nacht niet heel erg lekker geslapen omdat ik niet languit kon liggen, omdat anders mijn voeten uit de tent zouden liggen. Ook had ik het best koud in de nacht en lag het bedje niet heel comfortabel. Ondanks dit heb ik in ieder geval wel geslapen.
Het ontbijt was precies hetzelfde als op school. Het enige verschil was dan dat je hier je ontbijtje op at bij een warm vuurtje en dat je je eigen bord en bestek moest afwassen. Na het ontbijt gingen we ons snel omkleden en onze tas inpakken voor de hike. Er was een mini-hike en een A-hike. Wij kozen voor de A-hike omdat we een mini-hike wel heel kort vonden. We begonnen de hike met ongeveer 20 leerlingen exclusief leraren. De hike begon al aardig pittig. We moesten namelijk een dam opklimmen en daarna een hele lange klim naar boven maken. Toen ik bezig was met de klim, hoopte ik er heel erg op dat dit niet de hele tijd zo zou door gaan. Gelukkig kwam er op dit moment een plek waar we allemaal even konden stoppen en vanuit de hoogte op het kamp konden neerkijken. Dit was ook het moment waarop de mini-hikers weer terug gingen naar het kamp. Na een banaantje kon ik er weer tegenaan. Daar gingen we dus weer, de berg op met kleine steentjes en takken. Er lagen heeel veel takken over het ‘pad’ waar we liepen. Dit komt omdat vrouwen hier hout kappen en dat hout dan naar beneden brengen. Toen ik die vrouwen bezig zag op hun blote voeten, dacht ik toch wel dat ik eigenlijk helemaal niet moet zeuren over de takken en stenen waar we onderdoor en bovenlangs moesten klimmen, want wij hadden tenminste nog schoenen aan en hoefden geen zware takken op onze hoofden te dragen. Na weer een paar kilometers geklommen en gedaald te hebben konden we weer eventjes rusten op een grasveld met voor ons een soort van jungle van lage planten. Ik hoopte dat we daar niet doorheen hoefde te gaan, maar natuurlijk moest dat wel. Op zich viel dit nog reuze mee en gelukkig had ik een lange broek aan. We kwamen uit in een paddenstoelenbos. Je zag allemaal witte padenstoelen die ze in India ‘chicken mushroom’ noemen, omdat die schijnbaar heel lekker is als je hem met kip eet. Bij dit deel van de hike was het wat meer daling, wat ik niet heeel erg vond. Vervolgens moesten we bij een openplek door een moeras. Ik dacht dat het handig was om daar dus eventjes snel over heen te springen. Helaas zakte ik weg bij sommige stukjes, en waren mijn mooie zandkleurige Allstars helemaal bruin en zaten dus helemaal onder de modder. Dit vond ik niet zo leuk, maar na dit dipje bedacht ik me dat ik ze gelukkig gewoon kan wassen en aan de dobbyman kan meegeven. Na weer een tijdje gelopen te hebben kwam de guide erachter dat het deel dat we nog wilden lopen helemaal versperd was met omgekapte en omgewaaide bomen en takken. We moesten dus een andere weg vinden. Hierdoor raakte we de weg een beetje kwijt en hebben we sommige delen dubbel gelopen. Uiteindelijk bleek dat we precies dezelfde weg als de heenweg weer terug moesten lopen. Dit vond ik op zich best jammer, omdat ik het leuker had gevonden als we een ander nieuw weggetje naar beneden zouden nemen. Eenmaal weer terug op het kamp was ik toch best moe. Gelukkig had ik geen last van blaren of spierpijn. Uiteindelijk hebben we iets van 4 uur gelopen. Hierdoor had ik erge honger gekregen, en gelukkig was er eten van de lunch bewaard gebleven voor de hikers. Na eeen heerlijke en verdiende maaltijd gingen we ons snel omkleden om vervolgens boog te schieten, van de kabbelbaan te gaan en te klimmen(voor sommige). Daarna hebben we een paar potjes zitten pesten en ezelen in de zon en heb ik zelfs het standjesspel geïntroduceerd in India. Eerst deden we het alleen met de Nederlanders, maar al snel deden er ook wat indiers mee. Het was heel gezellig en grappig om te doen. Hierna was het tijd voor een indisch spelletje ‘Kapadie’. Dit spel hebben wij ook gespeeld met de kinderen op het weeshuis, dus we wisten al een beetje hoe wat de regels waren. Hierna was het alweer tijd voor het avondeten. Heerlijke kippenpootjes, groente, gepofte aardappels, brownies en natuurlijk rijst met spul. Nadat we dit hadden opgegeten bij de vuurkorven was de avond ongeveer weer hetzelfde als de avond ervoor. Er was weer een groot kampvuur op het grasveld. Dit keer helaas zonder gitaar. Nadat we gezellig hadden gekletst en broodjes hadden gebakken gingen we niet al te laat naar bed, omdat we moe waren van de actieve dag. Omdat de vorige nacht een meisjestent last had gehad van bezoekers die er niet hoorde in de tent, waren wij hier deze nacht goed op voorbereid, omdat we er geen zin in hadden dat er dingen gestolen zouden worden. Bij Hedwig lag er een hamer klaar en omdat Imke meestal als eerste wakker wordt en daarna Annette, zou Imke Annette wakker maken en samen heel hard gaan gillen. Met dit goed bedachte plan konden we lekker slapen en gelukkig hadden we die nacht geen last van indringers. De volgende ochtend hoorden we wel, dat die man nu binnen was geweest in een tent van de leraar. Gelukkig is hij niet bestolen. Na het ontbijt moesten we allemaal onze troep en tent opruimen. Omdat wij volgens miss. Block die nacht ervoor de luidruchtigste tent waren, moesten wij met z’n alle de wc schoonmaken. Gelukkig was er geen water meer, en was het enige wat we konden doen de papiertjes van de grond afhalen. Nadat dit klusje geklaard was, was het eindelijk tijd voor ons zelf. Helaas kwam toen een lerares met de mededeling dat er 2 mobieltjes en 1 horloge van leerlingen kwijt/gestolen waren. We hadden allemaal 15 minuten om deze dingen te zoeken en als ze dan niet gevonden zouden worden moest van iedereen de bagage onderzocht worden. Dit zou heel veel tijd in beslag nemen en hier hadden we dus absoluut geen zin in. We mochten niet onder de overkapping vandaan. Uiteindelijk bleek dat 1 leerling zijn mobiel toch gewoon in z’n tas had. De andere mobiel en het horloge zijn helaas niet gevonden. Hierna hebben we nog even een spelletje gespeeld en gevoetbald en daarna was het weer lunchtime. Na de lunch moesten we weer naar terug naar de school. Ik vond dit niet erg, want ik had heel erg zin in een douche en een lekker bed.
Eenmaal terug in mijn dorm kon dan eindelijk lekker douche. Na het avondeten kwam de dobbyman langs, die onze kleren gewassen en gestreken kwam terug brengen. Ik heb ook weer een heleboel kleding ingeleverd en ook mijn vieze modder allstars..

Liefs,
Marjolein