Dag 3: Unity in Diversity

Ja, daar ging onze wekker om half 7 in de ochtend… Fransje en ik waren allebei nog heeel erg moe, want we konden de nacht ervoor niet goed in slaap komen. We spookten om 1 uur ’s nachts nog rond in de kamer en pas rond 2 uur viel ik in slaap. Alsof de wekker nog niet genoeg was om wakker van te worden liep onze dormparent al heel vroeg rond met pannen om iedereen wakker te maken. Eenmaal wakker moesten we ons snel aankleden, tandenpoetsen en de tas inpakken voor de eerste schooldag. Ook nam ik mijn laptop mee, omdat hij de vorige avond er opeens mee opgehouden was. Gelukkig had Sreedharan een handige oplossing om de laptop de maken en dus moest ik de laptop meenemen naar school. Om 7 uur was het ontbijt in the dining room. Ik at geroosterd brood met een lekker gebakken eitje en heeeeeeele sterke thee. Na het ontbijt konden we niet meer terug naar onze dorms, want die zitten op slot van 7 uur ’s ochtends tot 4 uur ’s middags. Na een paar minuutjes gezeten te hebben op het grasveldje voor de dining room moesten we allemaal naar onze ‘advicer’. Iedereen was ingedeeld bij zo’n persoon, en ik zat samen met Renee bij mister Johnsen uit Amerika. Een advicer is eigenlijk net zo iets als een mentor in Nederland. Het verschil is alleen dat je op deze school iedere ochtend 20 minuten besteedt met hem en een paar andere leerlingen. Tijdens deze 20 minuten stelde iedereen zich voor en speelde we een spelletje. Het volgende lesuur hadden we Tamil. Tamil is een erg oude taal die veel mensen hier in Kodaikanal spreken. We hebben tijdens dit uur een paar woordjes, zinnetjes en een liedje geleerd.
Gegroet:Vannakkam Hoe gaat het? Yeppade Irukke reenga? Met mij gaat het goed: Sugam Na dit lesuur hadden we met de hele school ‘assembly’. Dit betekende dat we met alle leerlingen van de school in de ruimte moesten gaan zitten waar we eerder ook het feest hadden gehad. Assembly is een soort van weekopening, want dit wordt elke maandag gedaan. In dit uur houden veel leraren een praatje over projecten en andere nieuwe dingen in hun school. Zo werd er dus ook een praatje gehouden over de exchange students in hun school die uit Amerika, Duitsland en natuurlijk Nederland komen. We werden voorgesteld en moesten met z’n alle naar voren komen. Ook werd er en filmpje laten zien over de uitwisseling in Nederland met foto’s. Dit was de opdracht van onze indiers die zij moesten maken tijdens een verblijf in Nederland. Ook werd er tijdens de assembly muziek gespeeld door een man op een cello en was er een man die een praatje hielt over hoe internationaal hun school wel niet was en hoe goed dat is. In totaal zijn er leerlingen uit 29 verschillende landen over heel de wereld hier op school. Vandaar dat je ook overal de slogan: Unity in diversity tegenkomt. Na assembly moesten we een heleboel doen: Foto’s maken voor onze ID card voor school, Boeken ophalen (hele dikke boeken…), naar de stock market met de boeken om een slotje te halen voor onze kluisjes, kluisjes krijgen en inrichten, de hele school door om dingen te regelen voor ons rooster en een internetcode ophalen die uiteindelijk niet werkte bij de ICT. Om 11:45 was het eindelijk pauze en konden we lunchen met een soort van pannenkoek met allerlei curries. We konden lekker buiten op het gras in de zon eten, omdat het heerlijk weer was. Nadat we alles op hadden moesten we nog een paar dingen regelen en de laatse 2 uur moesten we helaas gewoon naar de les. En natuurlijk, de laatste 2 uur was een blokuur van mij lievelingsvak, wiskunde… Gelukkig waren die 2 uur best snel om en wachtte er iets heel leuks op ons. We mochten namelijk om 16:15 mee met een jeap met de SoEx begeleider die ons naar een weeshuis bracht vlakbij de school. We gingen eten brengen naar het weeshuis van het eten dat KIS over had van de lunch. Tjaa, daar zaten we dan, met z’n 11en in een jeap. Twee achterin om te zorgen dat niet alle curries dwars door de hele auto zou gaan stromen. Dit was ook wel nodig, want die man red echt als een gek door het dorp heen. Gelukkig zijn wij én het eten heelhuids aangekomen bij het weeshuis. Toen we kwamen konden we even een kijkje nemen in het weeshuis. Poeh, dat was wel eventjes schrikken. Van buiten leek het er nog best oké uit te zien, maar van binnen was het zo armzalig als maar zijn kon. We kwamen binnen in een soort van keuken wat je eigenlijk geen keuken kunt noemen. Het was eerder een kamer vol met pannen en kommem waar de vrouw van het weeshuis het eten van KIS in gooide. Veder was er een soort van wc ruimte wat niet meer was als gaten in de grond en twee verschillende kamers, een meisjes en een jongens kamer. Er woonden ongeveer 65 kinderen in het weeshuis, maar zoveel bedden stonden er bij lange na niet. We hebben het even geteld, en er waren 18 bedden voor 36 meisjes… We zagen in het weeshuis nog heel veel dingen van wat de Nederlandse leerlingen vorig jaar hadden opgeknapt. Van de SoEx begeleider kregen wij ook allerlei tips hoe wij deze kinderen konden helpen en welke dingen ze het meest nodig hebben. We hebben nu al een heleboel ideeën en gaan deze zeker uitvoeren! Na de ‘Rondleiding’ kwamen de kinderen thuis van school. Ze liepen allemaal in een rode uniform en waren allemaal heel vrolijk en blij om ons te zien. De kinderen waren absoluut niet verlegen en stelde zich gelijk aan ons voor, ook al spreken zij geen Engels. We hebben spelletjes met hun gespeeld en het was echt super leuk! Toen we weg moesten vonden de kinderen en wij dit erg jammer. Nadat we met wat kinderen op de foto’s zijn geweest en hun hadden beloofd om morgen terug te komen was het helaas tijd om te gaan. Eenmaal terug op school hebben zijn we naar het winkeltje op school geweest en hebben allemaal een leuke KIS trui en wat andere dingetjes gekocht. Daarna konden we aanschuiven bij het avondeten en hebben we een heerlijke hamburger en frietjes gegeten. Ik kan niet wachten tot morgen!