Vertrek en aankomst op KIS

Jaaaaaaa, Ik ben in India! Vrijdagochtend werden we om half 12 op het vliegveld in Dusseldorf verwacht terwijl ons vliegtuig pas om 15:25 zou vertrekken, we moesten dus nog een lange tijd wachten. Dit was maar goed ook, want er was nog een hoop gestress met de koffers. Hoe zwaar mocht je koffer zijn? Wat was het maximum gewicht nou 20 of 30 kilo? En hoe zwaar mocht de handbagage nou precies zijn? Dit leverde een hoop verwarring op. Rond (ongeveer) 13:00 moesten we afscheid nemen van onze ouders, en daar gingen we dan, 4 weken lang weg van huis.
Toen we door de douane heen waren zochten we een plekje waar we vanuit daar het vliegveld konden verkennen en wat drinken konden kopen. Het vliegtuig stond allang klaar, maar uiteindelijk vertrok het vliegtuig pas een uur later. We vlogen met Emirates, de stewardessen hadden hele leuke hoedjes op met een soort van sjaal langs hun gezicht. Het was echt een super groot vliegtuig, aan de raamkant zaten 3 stoelen, in het midden 4 en aan de andere raamkant ook weer 3. Ik zat naast Renee met Hedwig en Imke helemaal achterin het vliegtuig in de middelste rij. Ik vond het een best luxe vliegtuig, want we hadden heerlijk luie stoelen, kregen een dekentje en kussen en hadden een tv-scherm waar we films, muziek en spelletjes hadden. Ook kon je zien hoe het vliegtuig opsteeg doordat er een camera vastzat aan het vliegtuig. Ik vond het helemaal niet erg om te vliegen, ik heb namelijk 3 films gekeken en we kregen vaak wat te drinken en te eten. Ik vond het avond eten opzich best lekker. We konden kiezen uit kip of lam, en natuurlijk koos ik voor kip. Het was een soort van rijst met kip, salade, een broodje en een raar toetje. Na deze lange vlucht van 6 uur kwamen we aan in Dubai. Daar was het ongeveer 00:30. Het was een supergroot vliegveld met heel veel winkeltjes. We hadden nadat we door de douane heen waren nog ongeveer 3 kwartier en gingen dus even lekker wat drinken. Het vliegtuig van Dubai naar Chennai was hetzelfde soort vliegtuig als de vlucht hiervoor. Weer zat ik met Renee, Hedwig en Imke in de middelste rij. Ik heb weer een film gekeken, maar daarna probeerden ik maar wat te slapen, want ik was best moe. Eerst lukte het slapen niet, maar toen ik eindelijk in slaap was, werd ik wakker, doordat de stewardessen bezig waren om het ontbijt uit te delen. .. Ja het ontbijt ja, om 02:30 Nederlandse tijd.. Ik had daar totaal geen zin in, maar nam het toch maar omdat ik anders daarna honger zou krijgen. We hadden zelfs een menu gekregen waaruit je uit 3 ‘hoofgerechten’ kon kiezen. Het voorgerecht was een bakje fruit. Als hoofdgerecht koos ik voor: Anda Bhrji. Dat waren een soort van flensjes met kip, roerei en wat groenten. Op zich was het nog best lekker, maar op dat moment kon ik het nauwelijks door m’n keel krijgen. Vervolgens kregen we een invulblad waar op moesten schrijven wie we waren en wat we kwamen doen in India, het adres van de plaats waar we zouden verblijven enzovoorts. Dit moesten we invullen om India in te komen. Er zijn namelijk hele strenge regels om India in te komen. We mochten absoluut niet zeggen dat we meedoen met een uitwisseling, want dan zou ons visum niet kloppen. Nee,we waren gewoon vakantiegangers en kwamen naar India om de cultuur en het land te ondekken (wat eigenlijk ook zo is) en waren absoluut geen deel van een uitwisselingsprogramma. Na het ontbijt en het invullen probeerde ik nog maar een keer te slapen, dit keer lukte dat best goed, want ik werd wakker van de piloot die zei dat we zouden gaan landen. Het vliegveld van Chennai zag er toch wel een stukkie anders uit dan in Dubai, Duitsland of Nederland. Alles was veel ouder en onverzorgder. We moesten onze koffers ophalen en vervolgens gingen we via buiten naar de vertrekhal. Toen we buitenkwamen wist ik niet was me overkwam. Het was echt heeeeeeel warm. Gelukkig was er in het gebouw airco. We moesten onze koffers eerst laten scannen en daarna konden we inchecken. We hadden niet meer zoveel tijd totdat onze vlucht naar Madurai zou vertrekken, dus hier was nogal wat haast bij. Bij deze vlucht was het zo dat onze koffers maar maximaal 20 kilo mochten wegen omdat we met een andere vliegtuigmaatschappij vlogen. Imke, Hedwig, Fransje en ik checkte in bij een man en gelukkig vond hij het geen probleem dat sommige koffers een paar kilo teveel wogen. In de andere rij werden Renee, Kim, Esmee, Anette en Carlijn geholpen door een vrouw. Een paar van hun koffers waren te zwaar en hier maakte de vrouw een groot probleem van, net op het moment dat we haast hadden… Na wat onderhandelingen is er uiteindelijk besloten om het gemiddelde van de hoeveelheid die te zwaar was moesten worden betaalt. Dit was 1400 rupees, ongeveer 15 euro… Nu moesten we met veel gestress door de duanne heen en snel naar de bus die ons zou brengen naar het vliegtuig. Het was echt een minivliegtuigje vergeleken met de twee vorige. Er waren ook maar 2 rijen naast elkaar en 2 stewardessen. Het opstijgen ging wat minder soepel als bij de andere vluchten, maar eenmaal in de lucht viel de turbulentie heel erg mee. We hoefden maar 1:30 in het vliegtuig te zitten en toen landden we alweer in Madurai. Toen we uit het vliegtuig kwamen was het weer echt super warm. Het waaide wel heel hard, maar het leek net of de wind een warm dekentje was. Met het busje gingen we naar het vliegveld, waar onze koffers al snel aankwamen. Dit vliegveld zag er veel mooier uit als in Chennai. We moesten nog allemaal eventjes snel naar de wc en eenmaal buiten werden we opgewacht door een jongen van de school. Er stond een heel leuk busje klaar met airco en lunchpakketjes. Ook kregen we een map met allerlei informatie over de school en ons rooster. De busreis duurde ongeveer 4 uur. Het verkeer in India is echt heel anders als in Nederland. Allereerst is het natuurlijk al een hele verandering dat ze hier links rijden, maar ze gebruiken ook geen knipperlichten en sommige auto’s hebben zelfs geen spiegels. Al het verkeer toetert heel veel. Dit is hun manier om te zeggen dat ze gaan inhalen, of dat ze vinden dat de auto voor hun te sloom rijdt. Tijdens de busrit zagen we heel veel palmbomen, kleine huisjes en veel kraampjes waar ze fruit en ander eten verkochten. Ook ligt er heel veel afval op straat en hebben bijna alle mannen een snor , dragen vrouwen sarees en bijna iedereen heeft zo’n stip op hun voorhoofd. Na ongeveer 1.5 uur rijden gingen we eventjes stopen bij een restaurantje, omdat de buschauffeur wilde lunchen. Het liefst wilde wij zo snel morgelijk weer in het busje, want het was bloedheet buiten. Na ongeveer een halfuurtje stapten we weer in en viel ik even in slaap. Ik werd wakker omdat we de berg opgingen en er veel scherpen bochten waren. De buschauffeur raasde echt met heeel veel kilometer per uur de bochten door, en toeterde steeds , zodat een tegenligger wist dat wij eraan kwamen. De bergen waren super mooi. Je zag veel kleine watervalletjes en kleine aapjes! Na een lange rit de berg op, kwamen we eindelijk aan in Kodaikanal. Toen we het schoolterrein opreden stonden door onze Indiërs met een spandoek: ‘Welkom op India!’ Het was heel leuk om de Indiërs weer te zien! Gillian, een docent van KIS hielt gelijk een praatje en zei in welke dorms iedereen was ingedeeld. Ik zit samen met Fransje in dorm ‘Kennedy’, de dorm het dichtst bij de school! Het een heel mooi gebouw met een binnentuin. De kamers zijn ook wel prima, maar het sanitair is niet heel erg schoon. Toen we onze kamer kregen aangewezen, maakte we gelijk kennis met onze dormparent. Dit is en vrouw aan wie we altijd moeten melden als we weggaan en wanneer we weer terug gekomen. Nadat we een douche hadden genomen en eventjes rond hebben gekeken in de dorm, konden we gelijk naar de ‘dining room’. Op het menu stond kip, een soort rijst, groenten, aardappels en iets van appelkruimels.. We waren allemaal heel erg moe van de lange reis, dus toen het eten op was wilde ik eigenlijk het liefst naar bed gaan. Helaas kon dit niet, want er stond een feest op het programma. Het begon om 9:00 uur en eindigde om 21:30:P Ja, het lijkt heeeel vroeg, maar voor mij voelde het alsof het 04:00 was. Nou, daar gingen we met z’n alle naar het ‘feest’. De hele school was lekker aan het dansen en er was op zich best leuke muziek. In het begin ging het nog wel, maar na een uurtje zaten we met z’n alle op een stoeltje naast de kant half te slapen. Om 9 uur besloten we dus ook maar om naar onze dorm te gaan en lekker te gaan slapen…